Argumenty dotyczące wyroków Sądu Najwyższego odnoszące się do niezgodnych z konstytucją działań Zgromadzenia Narodowego, 28 i 29 marca 2017

Treść:

Główne argumenty.

Streszczenie wyroku Sądu Konstytucyjnego Nr 155 z dnia 28/03/2017.

Streszczenie wyroku Sądu Konstytucyjnego Nr 156 z dnia 29/03/2017.

Główne argumenty.

  1. Zgromadzenie Narodowe zostaje wyłączone z wykonywania swoich obowiązków, z powodu lekceważenia orzeczeń Sądu Najwyższego (TSJ), działań niezgodnych z konstytucją oraz popełnianych przestępstw.
  2. Państwo nie przestanie działać, mimo że pewna grupa usiłuje dokonać zamachu na Konstytucję. Z tego powodu, Sąd Najwyższy, poprzez swoją funkcję ochrony porządku konstytucyjnego, ustanowił korekty w celu zwalczenia zaniechań legislacyjnych (Zgromadzenie Narodowe zaniechało w stanowieniu prawa), zgodnie z artykułem 336 Konstytucji, pkt 7.
  3. Sąd Najwyższy wykazuje że brak parlamentu działa na szkodę porządku konstytucyjnego, pokoju i stabilności w czasie pojawiających się poważnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych, które wymagają pilnych kroków prawnych.
  4. W tym celu, w oparciu o Konstytucję i na podstawie stanu wyjątkowego, Sąd Najwyższy ma za zadanie zapewnić prawidłowe wypełnianie funkcji parlamentarnych za pośrednictwem innych instytucji, w celu zagwarantowania ochrony państwa i narodu, zważywszy, że opozycja nie zmieniła swojego postępowania i bezustannie popełnia poważne przestępstwa.
  5. Sąd Najwyższy zdecydował, że będzie chronić państwo funkcjonujące bez parlamentu. Będzie strzec kraju przed ciągłymi próbami zamachów stanu, których dokonuje Zgromadzenie Narodowe. Będzie bronić przed niekonstytucyjną władzą wzywającą do obcej interwencji wrogich sił. Będzie chronić przed planem narodowej i międzynarodowej prawicy oraz narzuceniem jarzma na naród i instytucje Republiki.
  6. Sąd Najwyższy jest ostatnim wykonawcą Konstytucji. Aktualna sytuacja, choć historycznie bezprecedensowa, znajduje swoje rozwiązanie w ramach zasad konstytucyjnych, które tworzą Demokratyczne i Socjalne Państwo Prawa i Sprawiedliwości, którego interpretacja należy, w tym i w każdym innym kraju, do sądów konstytucyjnych.
  7. Decyzje Sądu Najwyższego zapewniają działanie państwa, zważywszy, że niekonstytucyjne postępowanie ZN grozi jego funkcjonowaniu, a tym samym gwarantują ochronę obywatelom. Sąd Najwyższy jest ostatecznym gwarantem praw obywatelskich, więc jest zobowiązany do zachowania w każdej okoliczności prymatu tych praw.
  8. Doniesienie złożone przez prawicę o rzekomym „zamachu stanu” w Wenezueli, jest częścią strategii, uprawniającej do obcej interwencji w kraju.
  9. Zamach stanu to działanie, którego podejmuje się prawica, kiedy lekceważy postanowienia Sądu Najwyższego, nawołuje do obcej interwencji, aplikuje niekonstytucyjne mechanizmy dążące do obalenia legalnego i demokratycznie wybranego rządu, ubiega się o odwołanie organów innych władz publicznych, bez jakiejkolwiek podstawy prawnej, planuje i realizuje akty terrorystyczne, będące częścią działań destabilizacji i wojny gospodarczej, które negatywnie wpływają na społeczeństwo i utrzymanie stabilności kraju.
  10. W Wenezueli doświadczamy silnej, trwałej i stałej demokracji. Nasz naród, każdego dnia, podejmuje decyzje na szczeblu lokalnym, regionalnym i krajowym poprzez liczne mechanizmy, które gwarantuje demokracja uczestnicząca. Doświadczamy trudności gospodarczych spowodowanych przez wrogów narodu, jednak nasz rząd z pomocą społeczeństwa  jest całkowicie zaangażowany w zwalczenie tych przeszkód.  Prawa człowieka są przedmiotem prac instytucji państwa wenezuelskiego. Wzmocnienie, pogłębienie i uniwersalizacja tych praw wymaga znacznego wysiłku i zasobów realizowanych w ramach programów i polityk integracji, ochrony i rozwoju społecznego i gospodarczego.
  11. Wenezuela nie jest winna nic żadnej władzy imperialnej. Jej naród oraz jej rewolucyjny rząd, nie zawdzięcza nic prawicy. Co więcej, prawica oraz imperium, mają niespłacony dług wobec ludu, który poddawany był licznym atakom, odbierając im lata godności, rozwoju i suwerenności.
  12. Wenezuela jest nieodwołalnie wolna, niezależna i suwerenna. Jej republikańskie instytucje działają w służbie narodowi. Jest dziedzictwem wszystkich Wenezuelczyków, jesteśmy zobowiązani do jej ochrony i rozwoju, bo to jest najświętsze dobro, które wywalczyliśmy na przełomie dwóch stuleci jako Republika. Żadna władza imperialna, ani szantaż hegemonicznych mocarstw nie oddali nas od naszej ojczyzny. Lud zawsze zwycięży.